καλαμίτιδα

ἡ (Α καλαμῑτις)

νεοελλ.

1. ναυτ. ονομασία αρχικής ατελούς ναυτικής πυξίδας

2. χημ. ονομασία τού μαγνητικού οξειδίου τού σιδήρου

αρχ.

είδος ακρίδας, η καλαμαία*.

[ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. με την αρχ. σημ. προέρχεται από το ουσ. καλάμη].